تولید کننده آلومینیوم
آلومینیوم یکی از پرکاربردترین فلزات در جهان است. در جدول تناوبی، نماد Al و عدد اتمی 13 است. آلومینیوم بدون آلیاژ رنگی سفید مایل به نقره ای است. تولید کننده آلومینیوم به دلایل مختلفی از جمله سمی نبودن، غیر مغناطیسی بودن، مقاومت در برابر خوردگی، وزن سبک، توانایی برتر در هدایت الکتریسیته و توانایی آن در تحمل دماهای بسیار پایین و اینکه ضایعات آلومینیوم ممکن است بارها و بارها بازیافت شوند مورد توجه و محبوبیت قرارگرفته است.
محصولات آلومینیوم و آلیاژهای آلومینیوم در طیف گسترده ای از صنایع، از جمله معماری، شیمیایی، دفاعی، خودروسازی، هوافضا، حمل و نقل، دریایی، و مواد غذایی و نوشیدنی و غیره مفید هستند. در این صنایع و سایر صنایع، تولیدکنندگان
ورق آلومینیوم5000، ورق آلومینیوم2024، ورق آلومینیوم7075 و اشکال دیگر را می‌گیرند و آنها را به محصولات متنوعی مبدل میکنند.
تولید آلومینیوم در گذشته
قبل از اینکه مردم از آلومینیوم استفاده کنند، از آلوم استفاده می کردند، که یک سولفات آلومینیوم است که می تواند از همان مواد معدنی که آلومینیوم در آن یافت می شود به دست آید. تعدادی از مورخان باستان از زاج یاد کرده اند، از جمله هرودوت، مورخ یونانی که در قرن پنجم قبل از میلاد می زیسته، و پلینی بزرگ، مورخ رومی که در قرن اول پس از میلاد می زیسته است. برای رنگرزی پارچه از زاج استفاده می کردند. در واقع آنقدر محبوب شد که تا قرن پانزدهم زاج را به سرزمین اصلی اروپا صادر کردند. ما معتقدیم که رومی ها از خاک رس اکسید آلومینیوم (آلومینا) برای برنزه کردن پوست، ساختمان های نسوز و انجام کمک های اولیه استفاده می کردند. با این حال، آنها خاک رس را به عنوان آلومینیوم تشخیص ندادند
تولید کنندگان آلومینیوم:
دانشمندان و کیمیاگران تولید کننده آلومینیوم اولین گام ها را برای درک آلومینیوم در طول قرن شانزدهم برداشتند. این زمانی شروع شد که یک پزشک و کیمیاگر سوئیسی معروف به پاراسلسوس پیشنهاد کرد که آلوم موجودیتی جدا از سولفات‌ها است که در آن زمان به آن ویتریول می‌گفتند.
او پیشنهاد کرد که در عوض، زاج نمکی است که توسط یک عنصر تولید می شود. شصت و پنج سال بعد، در سال 1595، آندریاس لیباویوس، شیمیدان و پزشک آلمانی، متوجه شد که سولفات مس (II) (که در آن زمان ویتریول آبی نامیده می شد)، سولفات آهن (II) (که در آن زمان به عنوان ویتریول سبز شناخته می شد) و زاج را می توان با استفاده از آن درست کرد. همان اسیدها، اما عناصر متفاوت.
او نتوانست عنصری را که آلوم از آن به وجود آمده است بفهمد، اما به هر حال نام آن را آلومینا گذاشت. بعد، در سال 1722. فریدریش هافمن، شیمیدان آلمانی دیگر، پیشنهاد کرد که پایه آلوم یک عنصر برای خودش است. در همین حال، تنها شش سال بعد، یک شیمیدان فرانسوی به نام اتین جفروی سنت هیلر با این پیشنهاد که زاج اکسیدی است که از ترکیب اسید سولفوریک و یک عنصر فلزی ناشناخته ایجاد شده است، مخالفت کرد.
در سال 1825، هانس کریستین اورستد، فیزیکدان دانمارکی، اولین کسی بود که سرانجام این فلز را کشف کرد و آلیاژ آلومینیوم تولید کرد. هنگامی که او متوجه شد که چگونه آن را پالایش کند، آلومینیوم بسیار محبوب شد. با این حال، فقط در میان ثروتمندان محبوب بود، زیرا فوق العاده گران بود. برای مدتی از طلا گرانتر بود. این به این دلیل بود که یافتن آن سخت و اصلاح آن دشوار بود.
آلومینیوم پس از توسعه فرآیند استخراج آلومینیوم جدید توسط کارل یوزف بایر در سال 1887 برای تولیدکنندگان بیشتر شد. چند دانشمند مختلف قبل از او روش‌های استخراج جایگزین را توسعه دادند، اما او شناخته شده‌ترین و گسترده‌ترین روش است. هنگامی که روش های بایر گسترش یافت، آلومینیوم بسیار ارزان تر شد. ورود آن به بازار کاملاً زمان‌بندی شده بود، زیرا به مهندسان این امکان را می‌داد که فناوری‌ها و ماشین‌های نوظهوری مانند اتومبیل، هواپیما و سیم‌کشی برق را بهتر بسازند.
در طول جنگ جهانی اول و دوم، صفحات و ورق های آلومینیومی ضروری بودند، زیرا کارگران کارخانه از آنها برای ساخت هواپیما، کشتی و سلاح استفاده می کردند. به ویژه در هوافضا، تولیدکنندگان از آلومینیوم لذت می بردند زیرا از فولاد سبک تر بود. در دهه 1950، تولیدکنندگان از آلومینیوم برای ساخت لوازم خانگی و کالاهای خانگی مانند فویل آلومینیومی، کارد و چنگال و ماشین لباسشویی و خشک کن استفاده می کردند. همچنین در این دهه بود که تولیدکنندگان اولین قوطی های آلومینیومی پاپ را معرفی کردند. همچنین در سال 1957 آمریکایی ها اولین وسیله نقلیه فضایی خود را که از آلومینیوم ساخته شده بود به فضا پرتاب کردند.
از آن زمان تا کنون، آلومینیوم در تمام اشکال آن، از پودر گرفته تا بشقاب، همچنان محبوب بوده است. طی سال‌ها، نوسانات قیمتی داشته و از جایی که بیشتر وارد می‌شود، اما هرگز به‌عنوان یک کالا متزلزل نشده است.
فرایند تولید آلومینیوم
تامین‌کنندگان از روش‌های مختلفی برای پردازش آلومینیوم استفاده میکنند، مانند: رول‌سازی، پرس استمپ، اکستروژن، آهنگری و/یا ریخته‌گری با قالب. پس از شکل‌گیری اولیه، تامین‌کنندگان آلومینیوم ممکن است آلومینیوم را با فرآیندهای ثانویه یا تکمیلی مانند ماشین‌کاری، حفاری، برش، رنگ‌آمیزی یا آنودایز کردن، درمان کنند.
رول‌فرمینگ یک روش نسبتاً متداول برای پردازش آلومینیوم است که با ادامه کار، آلومینیوم را انعطاف‌پذیرتر و شکننده‌تر می‌کند. از این روش برای ساخت محصولات بسیار نازک مانند ورق های آلومینیومی، میلگرد آلومینیومی،کویل آلومینیوم،نوارهای آلومینیومی و محصولات توخالی مانند لوله آلومینیومی و پروفیل آلومینیومی استفاده می شود. برای ایجاد دومی، اپراتورها باید از غلتک های مخصوص شکل گرفته استفاده کنند. اگر آنها در حال پردازش سیم پیچ آلومینیومی هستند، سازندگان احتمالاً این کار را با فرآیندهای ثانویه مانند بریدن سیم پیچ، برش دادن سیم پیچ به طول، برش دادن سیم پیچ یا تراز کردن آن دنبال می کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر از محصولات . قیمت روز آلومینیوم با کارشناسان ما در جهان آلومینیوم تماس بگیرید.